very happy ( after tequilla)
poniedziałek, stycznia 30, 2006
piątek, stycznia 27, 2006
niedziela, stycznia 22, 2006
wtorek, stycznia 17, 2006
Otworzyć usta ....
W przedziale siedzi kilka osób, ja , on i ona. Dziewczyna ma wielkie, niebieskie oczy i jasne nastroszone włosy ... trochę jak piorun. Mocno podkreślone, piękne oczy.
Ja i on siedzimy przy oknie .... jest bardzo młody. Uśmiecha się i żartuje, przez cały czas żartuje.
-Ledwo żyję, czy pożegnania zawsze tak wyglądają ? - mówi niby sam do siebie ale tak naprawdę to do nas. Zaczynamy palić papierosy, bo wszyscy palimy. Ona zachowuje dystans, ja mam wyraz twarzy „ wyrozumiała ciocia”. I tylko on jest radosny.
I tak sobie coraz więcej rozmawiamy.
-Miałem w szkole taką sytuację - mówi chłopak. – Na przerwie, w ogólniaku witałem się z dziewczynami i nagle zobaczyłem nową dziewczynę, piękna długowłosą blondynkę ..... ale ona nie chciała podać mi ręki ...... – „ No to nie potrzymasz mojej graby!” – powiedziałem jej i poszedłem na niemiecki a tam ... tam się okazało, że piękna blondynka, to moja nowa nauczycielka niemieckiego ........Zamurowało mnie ....
Pod koniec ogólniaka już bardzo mieliśmy się ku sobie. Od półtora roku jesteśmy parą ....-
Zapytałam, czy ma zdjęcie tej dziewczyny ale nie miał. Przypominał mi kuzyna przyjaciółki. Poznaliśmy się nad jeziorami w Drawsku..
Ja miałam 21 lat a on 16. Wyglądał poważnie i poważnie się we mnie zakochał.
Chłopak z pociągu był z Giżycka.
Robiliśmy nawet krwi braterstwo, ale już nie ma po nim śladu na rękach i nie tylko na rękach, już w ogóle nie ma po nim śladu.
W trakcie podróży, niebieskooka też się otwiera i uśmiecha
– A ja zawsze chciałam być aktorką. A skończyłam na resocjalizacji - O resocjalizacji opowiada z pasją i z pasją opowiada o swoim starym mieszkaniu na Ogrodowej .... w przy fabrycznym czerwonym domku. „Mój dziadek pracował w Fabryce Poznańskiego i miał klucze do tej wielkiej bramy, nadal je mam. Babcia często opowiadała .... ale już coraz mniej- .
Wysiadamy z pociągu, podróż minęła zbyt szybko.
Robię swoją robotę i po 2 godzinach znów jadę pociągiem, tym razem wracam.
Przedział załadowany. Do mnie przyklejony starszy Pan. Pan mówi po rosyjsku. I ma gadający zegarek. Zegarek wypowiada godzinę. Pokazuje mi go. Staram się zasnąć. Ale niewygodnie.
Cześć ludzi wysiada, zostaje ja, Rosjanin ( Białorusin jak się okazuje) i chłopak o cygańskim wyglądzie.
Staram się dogadać ze słowiańskim starszym bratem. Cygański trochę pomaga, bo całkiem, całkiem zna rosyjski.
-Mam tu córkę w Łodzi, wyszła za Polaka. Ma na imię Luba, to znaczy Kochana – uśmiecha się. Mam też wnuczkę Natali ... Nataszę ....”-
Pytam o sytuacje polityczną na Białorusi ... ale on twierdzi, że mają dobrego prezydent a polityka to walka.
Do rozmowy włącza się Cygański.
Patrzy na mnie i mówi:
-Ma Pani niezwykłą zdolność ..... potrafi Pani słuchać ludzi, to niezwykle rzadka w dzisiejszym świecie umiejętność ..... –
- Bardzo dziękuję .... – uśmiecham się i jest mi miło.
-Czy mogę zapytać, czym się Pani zajmuje? –
-Skończyłam psychologię .... a czy ja mogę również o coś Pana zapytać ? Wygląda Pan egzotycznie .......... –
-Jestem pół Hindusem ..... Moja matka pochodziła z Indii-
-Piękna! Musi być piękna! –
-Była Piękna , nie żyje. Ojciec był wojskowym, dużo podróżował i poznali się ...-
-Często bywa Pan w Indiach ? – pytam
-Tak .... –
I okazuje się, że mówi po hindusku, że ma tam kuzynów i kuzynki i wujów .....
-Podróż do Indii to wielkie marzenie wielu ludzi - mówię. – Ale taka podróż ,nie z wycieczką ..... taka prawdziwa, żeby być blisko ludzi. Chyba zaproszę Pana na kawę ..... – mówię.
Rozmawiamy dalej.
Łódź Widzew.
Mówię, że staram się być buddystką, a on na to, że bardzo bliska jest mu ta filozofia.
Chłopak pracuje z cygańskimi dziećmi, w świetlicy, w ŁODZI. Kiedy sam był dzieckiem, cyganka uprowadziła go z przedszkola, bo wyglądał jak cygańskie dziecko. Ojciec długo go szukał i znalazł. Wniosek .....Wniosek jest prosty – czasami wystarczy otworzyć usta .... żeby usłyszeć historię. A każdy ma swoją własną. Każdy człowiek – nieodkryty.
poniedziałek, stycznia 16, 2006
dobre filmy, ktore pamietam
dobre filmy ktore pamietam:
1. PIN / Manekin ( 1988 )
reżyseria Sandor Stern, scenariusz Sandor Stern, zdjęcia Guy Dufaux, muzyka Pete Robinson, na podstawie: powieści Andrew Neidermana od lat: 15 czas trwania: 103
treść:
Pozbawione rodzinnego ciepła rodzeństwo - Leon i Ursula - ma jedynego przyjaciela zabaw, którym jest lalka Pin. Niespodziewanie, za sprawą wybujałej wyobraźni chłopca, kukła ożywa i przejmuje kontrolę nad jego postępowaniem. Od tej pory każdy, kto próbuje zakłócić spokój Leona i Ursuli, musi ponieść śmierć. Mija dwadzieścia lat. Ursula chce rozpocząć dorosłe życie u boku ukochanego mężczyzny. Nie wie jednak, że Leon i Pin nigdy nie pozwolą jej odejść... Film jest ekranizacją powieści Andrew Neidermana.
http://www.filmweb.pl/FilmDescriptions?id=32619#32619
2. Chuck i Buck Chuck And Buck (2000)
reżyseria Miguel Arteta scenariusz Mike White (I) zdjęcia Chuy Chávez muzyka Tony Maxwel
treść:
3. Mój przyjaciel, Skip My Dog Skip (2000)
reżyseria Jay Russell scenariusz Gail Gilchriest zdjęcia James L. Carter muzyka Van Dyke Parks, (więcej ...) na podstawie: książki Williego Morrisa czas trwania: 95
treść:
5. Funny Games (1997)
reżyseria Michael Haneke scenariusz Michael Haneke zdjęcia Jürgen Jürges muzyka John Zorn, (więcej ...) od lat: 15 czas trwania: 108
treść:
Anna i Georg jadą z synkiem na weekend do domu nad jeziorem, po drodze zatrzymują się przed domem sąsiada, który przedstawia im dwóch młodzieńców: Petera i Paula. Potem - już w domu - Anna rozpakowuje zapasy a ojciec przygotowuje z synem żaglówkę na przystani; do drzwi puka Paul i prosi o pożyczenie kilku jajek, w ciągu kilku minut okazuje się, że stanowi to tylko wstęp do gry. Chłopcy zaczynają zachowywać się prowokacyjnie, wysuwają wciąż nowe żądania, wyzwolona zostaje pozbawiona racjonalnych przyczyn agresja.
"Nie chodzi o to, czy i jak pokazywać przemoc, ale pozwolić widzowi uświadomić sobie własny stosunek do przemocy i do sposobu, w jaki została pokazana. W Funny Games chciałem pokazać przemoc taką, jaką jest naprawdę, to znaczy niemożliwą do strawienia. Z powrotem nadaję przemocy jej realność." Michael Haneke
http://www.filmweb.pl/FilmDescriptions?id=53#53
na dzis wystarczy dobrego kina :)
1. PIN / Manekin ( 1988 )
reżyseria Sandor Stern, scenariusz Sandor Stern, zdjęcia Guy Dufaux, muzyka Pete Robinson, na podstawie: powieści Andrew Neidermana od lat: 15 czas trwania: 103
treść:
Pozbawione rodzinnego ciepła rodzeństwo - Leon i Ursula - ma jedynego przyjaciela zabaw, którym jest lalka Pin. Niespodziewanie, za sprawą wybujałej wyobraźni chłopca, kukła ożywa i przejmuje kontrolę nad jego postępowaniem. Od tej pory każdy, kto próbuje zakłócić spokój Leona i Ursuli, musi ponieść śmierć. Mija dwadzieścia lat. Ursula chce rozpocząć dorosłe życie u boku ukochanego mężczyzny. Nie wie jednak, że Leon i Pin nigdy nie pozwolą jej odejść... Film jest ekranizacją powieści Andrew Neidermana.
http://www.filmweb.pl/FilmDescriptions?id=32619#32619
2. Chuck i Buck Chuck And Buck (2000)
reżyseria Miguel Arteta scenariusz Mike White (I) zdjęcia Chuy Chávez muzyka Tony Maxwel
treść:
W dzieciństwie Chuck i Buck byli nierozłączni. Jednak Chuck wyprowadził się i drogi chłopców się rozeszły. Kiedy umiera matka Bucka, ten postanawia odnowić kontakty z przyjacielem. Ale na pogrzebie nie zjawia się jego towarzysz dziecięcych zabaw, Chuck, lecz zupełnie inny, dorosły mężczyzna - Charlie. Buck, który mimo swoich dwudziestu siedmiu lat nadal ma w pokoju zabawki i uwielbia lizaki, próbuje wskrzesić przeszłość. Żeby to osiągnąć, najpierw musi zniszczyć największą przeszkodę - narzeczoną Chucka.
3. Mój przyjaciel, Skip My Dog Skip (2000)
reżyseria Jay Russell scenariusz Gail Gilchriest zdjęcia James L. Carter muzyka Van Dyke Parks, (więcej ...) na podstawie: książki Williego Morrisa czas trwania: 95
treść:
Akcja filmu rozgrywa się w 1942 roku, w Yazoo City. Nieśmiały i wrażliwy chłopiec Willie nie potrafi znaleźć sobie przyjaciela. Czas najchętniej spędza samotnie, na lekturze. W prezencie urodzinowym dostaje od rodziców psa Skipa. Czworonożny przyjaciel staje się nieodłącznym towarzyszem Willie'go, dzięki niemu chłopiec otwiera się na świat...
5. Funny Games (1997)
reżyseria Michael Haneke scenariusz Michael Haneke zdjęcia Jürgen Jürges muzyka John Zorn, (więcej ...) od lat: 15 czas trwania: 108
treść:
Anna i Georg jadą z synkiem na weekend do domu nad jeziorem, po drodze zatrzymują się przed domem sąsiada, który przedstawia im dwóch młodzieńców: Petera i Paula. Potem - już w domu - Anna rozpakowuje zapasy a ojciec przygotowuje z synem żaglówkę na przystani; do drzwi puka Paul i prosi o pożyczenie kilku jajek, w ciągu kilku minut okazuje się, że stanowi to tylko wstęp do gry. Chłopcy zaczynają zachowywać się prowokacyjnie, wysuwają wciąż nowe żądania, wyzwolona zostaje pozbawiona racjonalnych przyczyn agresja.
"Nie chodzi o to, czy i jak pokazywać przemoc, ale pozwolić widzowi uświadomić sobie własny stosunek do przemocy i do sposobu, w jaki została pokazana. W Funny Games chciałem pokazać przemoc taką, jaką jest naprawdę, to znaczy niemożliwą do strawienia. Z powrotem nadaję przemocy jej realność." Michael Haneke
http://www.filmweb.pl/FilmDescriptions?id=53#53
na dzis wystarczy dobrego kina :)
Subskrybuj:
Posty (Atom)